Saamhorigheid
Naar ik hoop, kunt ook U terugkijken op een mooie vakantie. Misschien bent U alleen, of samen met anderen op pad gegaan. Zelf prijs ik mij gelukkig, dat ik mag behoren tot een ‘vakantieclub’ met drie andere pastoors. Sinds onze studententijd gaan we al met elkaar op reis. Dit jaar waren we in Normandië. De vriendschap in onze ‘vakantieclub’ beleef ik ook in twee andere groepen, waar ik lid van ben: de scheidsrechtersvereniging Nijverdal en Omstreken en de Lionsclub Ommen/Dalfsen.
Saamhorigheid speelt ook in onze Emmanuelparochie. In elf plaatselijke geloofsgemeenschappen, in koren, werkgroepen, maar ook in tuinploegen en onderhoudsgroepen, mogen we ons met elkaar verbonden weten in Gods Naam. Naast de gezamenlijke beleving van ons geloof, is er ook ruimte voor gezelligheid. Zo zingen onze koren meerstemmig Gods lof, maar is tijdens de ‘derde helft’ (na de repetitie) ook het sociale aspect van belang. Onze tuinploegen en onderhoudsgroepen zorgen ervoor, dat de kerk en de omgeving van het kerkgebouw (kerkhof, pastorietuin) er keurig bij liggen; maar tijdens het kopje koffie ‘halverwege’ hebben deze vrijwilligers met elkaar veel schik. Lief en leed, maar ook een grap en een grol, worden met elkaar uitgewisseld.
Een bijzondere vorm van ‘saamhorigheid’ in onze Emmanuelparochie zien we tijdens de gezinszondagen. Iedere eerste zondag van de maand (behalve in juli en augustus) komen in het eucharistisch centrum van onze parochie in Dedemsvaart, jonge ouders en hun kinderen bij elkaar. Samen met de geloofsgemeenschap van de Sint Vituskerk, vieren zij dan de eucharistie. Vervolgens zijn alle aanwezigen uitgenodigd in het parochiecentrum voor koffie, thee, ranja en een broodje. Na dit moment van ontmoeting sluiten we dan af met katechese voor alle leeftijdsgroepen. Ook voor de ouders is er dan een geloofsgesprek. Tijdens deze gezinszondagen vinden ook de voorbereidingen plaats voor doopsel, vormsel en eerste heilige communie. Op deze manier hopen wij als pastoraal team, te midden van de bestaande geloofsgemeenschappen in onze parochie, te bouwen aan een nieuwe ‘community’, waarin jonge ouders en hun kinderen elkaar kunnen leren kennen, (verder) thuis kunnen raken in de viering van de eucharistie, en zich ook kunnen verdiepen in de rijke traditie van ons geloof.
Op deze manier hopen we, dat we in het gebied van onze Emmanuelparochie ook in de toekomst ons geloof kunnen blijven delen en de sacramenten kunnen blijven vieren.
Voor al onze geloofsgemeenschappen blijft saamhorigheid een belangrijk aandachtspunt. In heel onze Emmanuelparochie mogen we ons verbonden blijven weten met de Ene Heer. Hij is de Hoeksteen die ons hopelijk blijft samensmeden tot levende stenen van ons geloof. Diverse vormen van nabijheid: door ontmoetingsvieringen en andere bijzondere vieringen, tijdens bedevaarten of pelgrimages maar ook bij het afscheid van het leven (uitvaart) blijven belangrijke momenten van verbondenheid; ter plaatse of ook in ruimer verband.
Dat wij – ook nu die mooie zomer weer voorbij is – als ‘pelgrims van hoop’ met elkaar onderweg mogen blijven, we vragen het door Christus, die is: Emmanuel, God-met-ons.
Pastoor André Monninkhof